وکیل عقد ضمانت در مشهد

وکیل عقد ضمانت در مشهد، در قانون مدنی عقود مختلفی پیش بینی شده است، در میان این عقود میتوانیم به عقد ضمانت اشاره داشته باشیم، عقد ضمانت از جمله عقود پر کاربرد در سطح جامعه می باشد، در این مطلب تلاش می کنیم به سوالات شما دوستان در مورد این عقد، پاسخ دهیم.

تعریف ضمانت

وکیل عقد ضمانت در مشهد تعریف میکند که ضمانت قراردادی است که به منظور ایجاد اطمینان برای دائن (طلبکار) با او منعقد می گردد، مبنی براینکه شخصی انجام تعهدات متعهد (مدیون و بدهکار) را در برابر دائن (طلبکار) متقبل شود.

ارکان عقد ضمانت کدام است ؟؟؟

هر نوع عقدی دارای ارکان مختص به خود می باشد و ضمانت نیز از این قائده مستثنی نیست، در ادامه به بحث ارکان ضمانت می‌پردازیم:

1.  مضمون عنه: مدیون اصلی که شخص دیگری انجام تعهد او را در برابر طلبکار بر عهده می گیرد.
2.  ضامن: شخصی که انجام تعهد مدیون اصلی در برابر طلبکار را برعهده می گیرد و خود را در برابر او متعهد می سازد.
3.  مضمون له: شخص طلبکاری است که شخصی به نام ضامن، خود را در برابر او متعهد کرده است.

نکته مورد توجه برای عقد ضمانت

برای انعقاد این عقد، رضایت ضامن و مضمون له کافی است، چرا که به واسطه این عقد، مدیون اصلی (مضمون عنه) چیزی از دست نمی دهد، که رضایت او لازم باشد. ماده ۶۸۵ قانون مدنی نیز اشاره کرده است: در ضمان رضای مدیون اصلی شرط نیست ، بنابراین طرفین این قرارداد، ضامن و طلبکار (مضمون له) هستند و اراده مضمون عنه در انعقاد آن دخالت و تاثیری ندارد.

بررسی انواع و اقسام ضمانت

این عقد ممکن است به یکی از دو صورت ذیل منعقد گردد:

•  ضمان نقل ذمه به ذمه: باید در نظر داشت که ،در این حالت بعد از آنکه ضمانت صورت می گیرد، مدیون اصلی بری الذمه می گردد و دیگر در برابر مضمون له تعهدی ندارد ولی نسبت به ضامن متعهد خواهد بود.
•  ضمان ضم ذمه به ذمه: در این حالت بعد از آنکه ضمانت صورت می گیرد، مدیون اصلی همچنان متعهد باقی می ماند و علاوه بر او، ضامن نیز در برابر مضمون له مسئول و متعهد می شود.

اقسام ضمانت ضم ذمه به ذمه

ضمانت ذمه به ذمه به دو قسمت تقسیم می شود:

1.  ضمانت تضامنی: در این حالت، مضمون له می تواند برای دریافت طلب خود، به هر کدام از ضامن یا مضمون عنه که بخواهد رجوع کند.
2.  ضمانت وثیقه ای: در این حالت، مضمون له برای دریافت طلب خود، ابتدا باید به مضمون عنه رجوع کند و در صورتی که طلب او به هر دلیلی پرداخت نشود، به ضامن رجوع کند.

بنابراین در مجموع ما با سه نوع ضمانت مواجهیم:

•  ضمان نقل ذمه به ذمه
•  ضمان تضامنی
•  ضمان وثیقه ای

 در حقوق ایران از بین اقسام مختلف ضمانت، اصل بر کدام یک است؟

در پاسخ به این سوال باید گفت که در حقوق مدنی بنابر ماده ۶۹۸ قانون مدنی، اصل بر ضمان نقل ذمه به ذمه است، چرا که این ماده بیان می دارد: بعد از اینکه ضمان به طور صحیح واقع شد ذمه مضمون عنه بری و ذمه ضامن به مضمون له مشغول می شود. بنابراین در حقوق مدنی، بعد از آنکه عقد ضمان بصورت صحیح منعقد می شود، مضمون عنه بری الذمه می گردد و بجای او ضامن متعهد می گردد.

ضمان شدن برای وام

“ضامن” شدن برای دیگری تا بتواند وام بگیرد از جمله اموری است که مسئولیت سنگینی دارد و بسیاری از پرونده‌های قضایی به این امر اختصاص یافته، اما این دلیل می‌شود که ما ضامن نشویم و در یک امر خیر مشارکت نکنیم؟ جواب به این سوال منفی می باشد، پس بهتر است قوانین مربوط به ضمانت را بدانیم تا آگاهانه وارد این عرصه شویم و مشکلاتمان به حداقل کاهش یابد.

معمولا شرایط دریافت وام و ضامن در مورد بانک‌های مختلف و نوع وام متفاوت است، اما قانون ضمانت ثابت بوده و در مورد همه وام‌ها صدق می‌کند، به عنوان مثال برخی وام‌ها نیازمند دو ضامن دارای جواز کسب یا حرفه دولتی می‌باشد در حالی که برخی وام‌ها در ازای وام سفته می‌پذیرند.

عقد ضمان

بر طبق ماده‌ی ۶۸۴ قانون مدنی (عقد ضمان عبارت است از اینکه شخصی مالی را که بر ذمه دیگری است بعهده بگیرد. متعهد را ضامن، طرف دیگر را مضمون له و شخص ثال مضمون عنه یا مدیون اصلی می‌گویند.)

شرایط ضامن

ضامن بایدشرایط زیر را دارا باشد؛

• عاقل
• بالغ 
• رشید

نکته مهم: در ضمانت لازم نیست که ضامن مضمون عنه (مدیون اصلی) را بشناسد بلکه تنها مشخص بودن آن کافی  می باشد.

شرایط ضمانت چیست؟؟

1.  این عقد، عقدی لازم محسوب می شود، یعنی قابل فسخ نیست و نیاز به ایجاب و قبول دارد که بین ضامن و طلبکار صورت می‌گیرد که ایجاب آن عبارت است از: ضمنت (ضامن شدم) یا تکفلت (به عهده گرفتم) و تقبلت (تقبل کردم) و مانند آن و اگر به جای این الفاظ بگویید مال تو نزد من است یا برمن است یا آنچه بر اوست بر من است صراحت در ضمانت نداردو لذا ایجاب با این الفاظ صحیح نیست. پس از ایجاب طلبکار قبول می‌کند و رضایت بدهکار نیاز به تصریح نداردو فوریت شرط نیست.
2.  رضایت مضمون عنه (مدیون اصلی): رضایت بدهکار نقشی در عقد ضمانت ندارد، زیرا رضایت تبرعی (داوطلبانه) صحیح است به این صورت که اگرکسی داوطلبانه و بدون اینکه بدهکار از او بخواهد ضامن شود و عقد ضمانت را قبول کند صحیح می‌باشد و بدهکار حق عتراض ندارد فقط در نهایت ضامن حق رجوع به بدهکار را نخواهد داشت.
3.  بخشش طلب توسط طلبکار: اگر طلبکار طلب خود را به ضامن ببخشد، ضامن نمى ‏تواند بدهکار چیزى بگیرد، و اگر مقدارى از آن را ببخشد نمى‏ تواند آن مقدار را مطالبه نماید، ولى اگر همه آن را یا بخشى از آن را هبه کند، یا از باب خمس، یا زکات، یا صدقات و امثال آن حساب کند، ضامن مى ‏تواند از بدهکار مطالبه نماید.
4.  ثروتمند بودن ضامن و یا علم به فقیر بودن توسط طلبکار: ضامن باید استطاعت مالی داشته باشد (به مقداری که بتواند طلب بدهکار را بدهد) و یا اینکه طلبکار از نداری او آگاه باشد.

 برداشت پول از حساب ضامن:

ضامن پس از قبول عقد ضمانت، فرم قرارداد (وام) را امضا می‌کند و با امضای ضامن به طلبکار این اختیار داده میشود که درصورت عدم پرداخت بدهی توسط بدهکار، طلبکار بدهی خود را از فیش حقوقی و موجودی حساب‌ها و سپرده‌های متعلق به ضامن برداشت نماید.

حالا باتوجه به این شرایط اگر ضامنی روزی برای برداشت پول از حساب بانکی خود با حساب خالی مواجه شد نباید تعجب بکند چرا که از قبل اجازه‌ی هر گونه برداشت را از حساب خود به طلبکار داده است.

شکایت ضامن از بدهکار (وکیل عقد ضمانت در مشهد)

وکیل عقد ضمانت در مشهد می گوید در جامعه‌ی امروز ضامن بسیار کمیاب شده است، زیرا مدیون اصلی ناپدید شده و در اینصورت ضامن می‌ماند و بار سنگین بدهی بدهکار، اما پس از اتفاق افتادن این نتیجه ناگوار برای ضامن، بسیاری بر این باورند که هیچ کاری نمی‌توان کرد جز پرداخت اقساط بدهکار در سر موعد.

ماده ۷۰۹ قانون مدنی بیان می‌کند که ضامن حق رجوع به مضمون عنه را ندارد، مگر بعد از ادای دین … بنابراین می‌توان نتیجه گرفت که ضامن پس از پرداخت دینی که ضمانت آن را بر عهده گرفته است، می‌تواند به مدیون (مضمون عنه) رجوع کند و حق خود را بگیرد به اینصورت که ضامن می‌تواند در زمان توافق بر ضمانت، از مدیون ضمانت‌هایی را بگیرد. بدین ترتیب که مدیون به مقدار مبلغ مورد ضمانت به ضامن سفته یا چک داده و خیال ضامن را از بابت بازپرداخت اقساط یا دیگر تعهدات راحت کند.

نکته هایی در مورد قبول ضمانت

البته باید به چند نکته توجه داشت؛ ابتدا این که این کار به این دلیل است که بتوان مدیون اصلی را مورد تعقیب کیفری قرار داده، بلکه از ترس زندان و محدودیت‌هایی از قبیل: مسدود شدن حساب بانکی، محرومیت از داشتن دسته چک به طور موقت یا دائم، حق ضامن را ادا کند.

به این خاطر ضامن در فقره یا فقره‌های چکی که از کسی که ضمانتش را می‌کند، باید این موارد را رعایت کند: چک باید تاریخ دار باشد، یعنی این که اگر آخرین قسط وام ۶ سال دیگر است، تاریخ مندرج در چک بعد از این تاریخ ذکر شود و مورد دیگر که باید به آن توجه داشت این است که  تاریخ صدور چک در آن (گوشه و پایین چک) ذکر نشود.

بر این اساس بند (ه) ماده (۱۳) قانون صدور چک چنین بیان می‌دارد: «در صورتی که ثابت گردد چک بدون تاریخ صادر شده و یا تاریخ واقعی صدور چک مقدم بر تاریخ مندرج در متن چک باشد صادرکننده چک قابل تعقیب کیفری نیست» دیگر آن که در متن چک هدف از پرداخت چک که همان تعهد یا شروط می‌باشد، ذکر نشود و نیز چک حتما دارای امضا باشد.